Dorastanie może być trudne i bolesne, zwłaszcza w świecie, który z każdej strony odrzuca młodego człowieka. Co by było, gdyby czternastoletnia Madeline zwana Lindą wychowała się w normalnej rodzinie, dobrze znała swoich rodziców i miała pewność, że jest dla nich najważniejsza na świecie? A gdyby znalazła bratnią duszę wśród rówieśników i mądrego mentora wśród nauczycieli? Wreszcie, co by się stało, gdyby do domu, po drugiej stronie jeziora wprowadziła się zwykła rodzina? Odpowiedzi na te pytanie muszą pozostać nieoczywiste. Rodzice dziewczyny, buntując się przeciw systemowi, wychowywali ją w komunie, lecz nie poświęcili jej wystarczająco dużo uwagi i zaangażowania. Rówieśnicy w szkole konsekwentnie Lindę odrzucali i dręczyli w dokuczliwy sposób. Kiedy wiec w domu naprzeciw jeziora zamieszkali nowi sąsiedzi, którzy od początku okazywali jej sympatię i akceptację, Linda poczuła się, jakby od zawsze była jedna z nich. Wkrótce zaczęła opiekować się ich synkiem – czteroletnim Paulem. Gdy zapragnęła utwierdzić się w przekonaniu, że nareszcie znalazła swoje miejsce, okazało się, że musi zmierzyć się z czymś mocno osobliwym, stanąć twarzą w twarz z tajemnicą i dokonać wyboru, którego konsekwencje będą dla niej nie do przewidzenia. Powieść „Historia wilków” znalazła się w finałowej szóstce Nagrody Bookera 2017, czyli najbardziej prestiżowej nagrodzie literackiej w Wielkiej Brytanii przyznawanej za najlepszą powieść anglojęzyczną. Ta z pozoru prosta historia rozwija się w wiele różnych wątków, opisanych oszczędnym, precyzyjnym językiem. To opowieść, która toczy się spokojnym biegiem nizinnej rzeki, niepokojąco wciąga, wtrąca z równowagi i pozostawia w stanie emocjonalnego niedosytu. Czytając ją, dowiesz się, jak na życie dorosłej kobiety wpływają nie do końca świadome wybory, których dokonywała jako odtrącona nastolatka. Wystarczy jeden rok, aby wszystko się zmieniło – nieodwracalnie…